πολιτική/ πολιτισμός/ τέχνες
Athens in the late 19th & early 20th century || Η παλαιά Αθήνα
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Η Αθήνα σε πόλεμο: Οι εξευγενιστές, οι εξευγενιστέοι και οι ανεπίδεκτοι εξευγενισμο
Αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τη μεγαλύτερη σημασία ίσως είναι η ρευστότητα και η δυσκολία προβλεψιμότητας ως προς την έκβαση αυτού του πολέμου. Και ερχόμαστε έτσι στο δεύτερο ερώτημα που θέσαμε εξαρχής. Οι πολλαπλές και κατά τόπους μάχες της Αθήνας συμβαίνουν κατά βάση σε αμφισβητούμενους χώρους.
Απόσπασμα από άρθρο του Δημήτρη Παρσάνογλου
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Θεσσαλονίκη: Στα Λαδάδικα πουλάν αυτό που θες;
Ο ανταγωνισμός μεταξύ των καταστημάτων οδήγησε στην επιτήδευση κι έτσι τα κτήρια παραποιήθηκαν από τους ενοικιαστές τους για να ξεχωρίσουν από το σύνολο, οι δρόμοι γεμίσαν από τραπεζοκαθίσματα και αλληλοκαλυπτόμενες μουσικές. Τα Λαδάδικα έγιναν μόδα και για όσους τα αγνοούσαν ως τότε, που ήταν όμως καταδικασμένη να ξεφουσκώσει.
Απόσπασμα από άρθρο της Ελεάννας Ακρίτα
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Arts and the City
Τα πάρτι που έκαναν οι καλλιτέχνες στα λοφτ όχι μόνο θεωρήθηκαν τα πιο «hot events» της Νεοϋορκέζικης νυχτερινής ζωής, αλλά ουσιαστικά γνωστοποίησαν το loft-living στα μέλη της νέα μεσαίας και ανώτερης τάξης, η οποία στη συνέχεια έσπευσε να αγοράσει ταλοφτ εκτοπίζοντας με αυτόν τον τρόπο τους καλλιτέχνες.
Απόσπασμα από άρθρο των Γεωργία Αλεξανδρή & Πολύβιο Μουκούλη
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Gentrification ή εξευγενισμός, μερικές σκέψεις γύρω από την έννοια και την ιστορία της
Ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τη βρετανή κοινωνιολόγο Ruth Glass to 1964 στην προσπάθειά της να περιγράψει τη διαδικασία κατά την οποία μέλη των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων (gentry) εγκαθίσταντο σε υποβαθμισμένες εργατικές περιοχές του κεντρικού Λονδίνου, αναβαθμίζοντας το κτηριακό απόθεμα και εκδιώκοντας-εκτοπίζοντας παράλληλα τους παλαιούς κατοίκους.
Απόσπασμα από άρθρο των Γεωργία Αλεξανδρή & Πολύβιο Μουκούλη
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
What is gentrification? Why should it matter to you?
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Μαύρο Λιβάδι
προβολή ταινίας: Μαύρο Λιβάδι
08.02.2011
Ώρα έναρξης: 20.00
Είσοδος ελεύθερη
Την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου θα προβληθεί στο taf η ταινία του Βαρδή Μαρινάκη Μαύρο Λιβάδι.
To Μαύρο Λιβάδι (Black Field) 2009, είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βαρδή Μαρινάκη και ταξίδεψε τον τελευταίο χρόνο σε όλο τον κόσμο συμμετέχοντας σε διάφορα διεθνή Φεστιβάλ. Έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία, μεταξύ των οποίων δύο βραβεία στο Sevilla Film Festival (Silver Giraldilho και Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας) και το Special Jury Award στο Mumbai.
Η ταινία επίσης συμμετείχε στο επίσημο τμήμα πολλών διεθνών φεστιβάλ όπως Kalovy Vary, Chicago, Palm Springs, Montpellier, Geneva, Rome etc.
Στην Ελλάδα του 15ου αιώνα ένας πληγωμένος στρατιώτης βρίσκει καταφύγιο σε ένα απομακρυσμένο γυναικείο μοναστήρι, αλλάζοντας για πάντα τη ζωή της Ανθής, μιας νεαρής καλόγριας που έχει πάρει τον όρκο της σιωπής. Ερωτεύονται χωρίς να το καταλάβουν. Η Ανθή δεν τολμάει να του αποκαλύψει το μυστικό της: είναι αγόρι...
«Το Μαύρο Λιβάδι είναι μια λυρική ατμοσφαιρική ταινία με ελλειπτική γραφή. Μιλάει για δυο ανθρώπους με λανθάνουσες ταυτότητες που μπλέκουν σε ένα αδιέξοδο έρωτα. Ενώ η ιστορία συμβαίνει το 1600, η κινηματογράφηση και το θέμα της ταινίας είναι τελείως σύγχρονα: η αγωνία να βρεις το ποιος είσαι, η επιθυμία να ελευθερωθείς από τους περιορισμούς της κοινωνίας και η εξερεύνηση του ερωτισμού και της σεξουαλικής σου ταυτότητας».
Βαρδής Μαρίνακης
Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα, metro: Μοναστηράκι
t/f: 210 3238757 www.theartfoundation.gr info@theartfoundation.gr
H Αθήνα του περασμένου αιώνα
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΥΦΑΝΕΤΕ ΤΕΛΕΙΩΣ
Θα προσπαθήσω να βάλω τη σκέψη μου σε μια τάξη και να γεννήσω ένα νέο φιλοσοφικό ρεύμα, το οποίο θα ονομάσω: «Μηδενισμός στο βόλιουμ (volume), γιατί δεν μας σώζει ούτε το βάλιουμ». Η μουσική, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μια τέχνη. Όπως ακριβώς είναι και η ζωγραφική, η ποίηση, το θέατρο, η λογοτεχνία. Θα σας άρεσε να πάτε σε ένα μπαρ με τους φίλους σας και από τα μεγάφωνα να απαγγέλονται στη διαπασών ποιήματα του Καβάφη ή μονόλογοι του Σαίξπηρ; Θα σας άρεσε στο τραπέζι που κάθεστε και πίνετε το ποτό σας να κάθεται κάποιος με απλωμένα τα πινέλα του και τις παλέτες του και να ζωγραφίζει μες στη μούρη σας; Η μουσική γιατί πρέπει να παίζεται μέσα σε μπαρ, μέσα σε ασανσέρ, μέσα σε σούπερ μάρκετ, μέσα σε κομμωτήρια;Απόσπασμα από τη στήλη της Λένας Κιτσοπούλου
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Ευτυχία Παναγιώτου: Μαύρη Μωραλίνα
Ευτυχία Παναγιώτου: Μαύρη Μωραλίνα
07.02.2011
20.00
Είσοδος Ελεύθερη
Το taf φιλοξενεί την παρουσίαση του καινούριου ποιητικού βιβλίου της Ευτυχίας Παναγιώτου, Μαύρη Μωραλίνα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κεδρος.
Στο δεύτερο βιβλίο της, η Ευτυχία Παναγιώτου πειραματίζεται στο πεδίο της εξομολογητικής ποίησης πλάθοντας μια ιστορία για ποικίλες μορφές καταπίεσης, όπως εκφράζονται σε ένα σύστημα αποικιοκρατίας ή ολοκληρωτισμού, αλλά και στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Στην ιστορία της μαύρης Μωραλίνας, μιας νεαρής νέγρας που αναζητά στο χάρτη το σημείο όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, ρόλοι και όρια είναι ρευστά και το μέλλον προμηνύεται επικίνδυνα αβέβαιο. Η μαύρη Μωραλίνα όμως δε φοβάται πια το ύψος, δε φοβάται το κενό και τότε φόβος και τρέλα ανοίγονται στην έκσταση.
Η Παναγιώτου, με τη Μαύρη Μωραλίνα, δίχως να αναθεματίζει τις εσωτερικές, προσωπικές διεργασίες, υπερθεματίζει στην πολιτικοκοινωνική αγωνία. Προχωρά ένα βήμα μπροστά και καταθέτει, μέσα σε μια εποχή που ακροβατεί, τη δική της ουτοπία: το προσωπικό και το συλλογικό μπλέκονται γοητευτικά, και ο αναγνώστης διεκδικεί τη δική του θέση στις λέξεις.
Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα, metro: Μοναστηράκι
t/f: 210 3238757 www.theartfoundation.gr info@theartfoundation.gr
Ο χρόνος διαστέλλεται με τρομερό σασπένς σε αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους του ρουμάνου σκηνοθέτη. Σε πέντε μέρες ο Σίλβιου θα είναι ελεύθερος, όμως μια αναπάντεχη εξέλιξη τον κάνει να θέλει να σπάσει τα κάγκελα του αναμορφωτηρίου εδώ και τώρα. Ύστερα από οκτώ χρόνια απουσίας στην Ιταλία, η μητέρα του έρχεται στη Ρουμανία απειλώντας να πάρει μαζί της τον δεκάχρονο αδελφό του.Η Βένια Βέργου γράφει για την ταινία Όταν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω, του Florin Serban.
ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #14,
κυκλοφορεί τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου μαζί με την Ελευθεροτυπία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)