«Πετροπαιχνιδιάτορες»


Το δημιουργικό παίξιμο με τον κόσμο εγκαθιδρύει μια «τρίτη περιοχή, την περιοχή της πολιτισμικής εμπειρίας που είναι παράγωγο του παιχνιδιού». Είναι ένας από τους ελάχιστους τρόπους να (ξανα)γευτούμε τον κόσμο ως γιγάντιο στήθος.


Απόσπασμα από άρθρο του Γιώργου Λαμπράκου.




ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #12

Δευτέρα 6 Δεκέμβριου μαζί με την Ελευθεροτυπία
Αφιέρωμα - Το Παιχνίδι ως Ανατροπή


Θέατρο - Νόρμα

Νόρμα

104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης των εκδόσεων Καστανιώτη, σκηνή 104-1


Στη σκηνή του Κέντρου Λόγου και Τέχνης των εκδόσεων Καστανιώτη παρουσιάζεται το έργο του δημοσιογράφου Χρήστου Νικολόπουλου «Norma-l/n», γραμμένο με αφορμή την ταινία Ψυχώ του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Δεν πρόκειται για θεατρική διασκευή-μεταφορά της ταινίας. Στις 66 εικόνες και με σημείο αναφοράς τη «συνάντηση» στο δωμάτιο απομόνωσης του «υγιούς» δόκτορος Simon με τον «ασθενή» Norman Bates (συνάντηση που δεν βλέπουμε ποτέ στην ταινία), «φωτογραφίζεται» η ψυχοσύνθεση ενός Αγοριού, εγκλωβισμένου σε σχέση εξάρτησης από τη Μητέρα (με δεδομένο το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα) και θέτει το ερώτημα της «ενηλικίωσης» του Άνδρα και της «απόστασης» ή μη ανάμεσα στο Αγόρι της ιστορίας με κάθε Άνδρα αλλά και ανάμεσα στη Μητέρα αυτή και κάθε Μητέρα.




"Οι Ιστορικοί μιλάνε για τον Δεκέμβρη του 2008"

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ασίνη το καινούργιο βιβλίο του Ομίλου Μελετών της Ιστορίας και της Κοινωνίας (Ο.Μ.Ι.Κ), "Οι Ιστορικοί μιλάνε για τον Δεκέμβρη του 2008".

Τον Γενάρη του 2010 ο Όμιλος για τη Μελέτη της Ιστορίας και της
Κοινωνίας οργάνωσε μια ανοιχτή συζήτηση ανάμεσα στους ιστορικούς Β.Κρεμμυδά, Χ. Χατζηιωσήφ, Π.Ματάλα και στο κοινό, με αφετηρία τρία ερωτήματα για τον
«Δεκέμβρη του 2008». Ήταν η πρώτη δημόσια συλλογική τοποθέτηση που
έγινε από έλληνες ιστορικούς για την εξέγερση και μία από τις λίγες
φορές που έλληνες ιστορικοί συναντήθηκαν με μη ειδικό κοινό,
συζητώντας από κοινού πάνω σε ένα σύγχρονο πρόβλημα. Η έκδοση αυτή
περιέχει τόσο τις τρεις σύντομες εισηγήσεις των ιστορικών, όσο και τη
συζήτηση που ακολούθησε.

Ποιός κηπουρός είναι αντάρτης;


Του Δημήτρη Αναστασόπουλου



«Θα φυτέψουμε πράσινο σε κάθε γωνιά της μητρόπολης, οπλισμένοι με τσάπες, σπόρους και άφθονη φαντασία. Το αντάρτικο των κηπουρών είναι ένα περιπετειώδες πείραμα, στο όνομα της φύσης και της αισθητικής, με σκοπό να επανακτήσουμε το χώρο και το χρόνο που μας έχει στερήσει το σύστημα. Επιθυμούμε να αποκτήσει ξανά το αστικό πεδίο την αληθινή χρήση του, να παρέχει τροφή και κυρίως να ξαναγίνει δημόσιος χώρος, όπου οι πολίτες θα συναντιούνται, θα συνδιαλέγονται και θα αποφασίζουν για την αναδημιουργία μιας πόλης η οποία τους ανήκει».


Το κείμενο σε μια πρώτη ανάγνωση μοιάζει γεμάτο έπαρση. Ηταν όμως αυτό που μοιράστηκε στους δρόμους του Λονδίνου, τις τελευταίες απριλιατικες μέρες του 2000 προειδοποιώντας για την επερχόμενη επέλαση. Υστερα την μέρα της Πρωτομαγιάς, οι Guerilla Gardeners, οι αντάρτες κηπουροί, φράξια του αγγλικού τμήματος των Reclaim The Streets, κατέλαβαν την Parliament Square, απέναντι από το Κοινοβούλιο, ξήλωσαν τις πλάκες και στηνωντας ένα πάρτυ, φύτεψαν λουλούδια και λαχανικά. Σκοπός τους δεν ήταν να κάνουν την πλατεία πιο όμορφη αλλα να την μεταμορφώσουν σε ένα ελεύθερο χώρο.


Δέκα χρονια μετα από αυτό το πείραμα, οι εγχώριοι επίγονοι τους, το επαναλαμβάνουν στις, αποκαλούμενες, υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθηνας. Μονο που εδώ δεν υπάρχει κάποια συγκρουσιακή ατμόσφαιρα. Απλα κάτι τύποι με ευφάνταστα ονόματα, βρίσκουν τα εγκαταλελλειμενα οικόπεδα διπλα στα λοφτ και τα μοδάτα κλαμπ και φυτεύουν μερικά δεντράκια, αφού πρώτα βεβαιώσουν τους πάντες ότι δεν καταπατούν καμμια ιδιοκτησία. Υστερα βάφουν και τις ζαρντινιέρες στο δρόμο και ποζάρουν ως αντάρτες κηπουροί. Και από κοντά σέρνεται και ο αφρός του λαιφσταιλ, με την τσάπα μαζί με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που λυμαίνονται την περιοχή. Και τέλος χειροκροτούνται ως πρωτοπορία κερδίζοντας την θέση τους σε μια σελίδα ενός τρέντι εντυπου.


Το παραπάνω θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα για το πως μια ανατρεπτική χειρονομία μετατρέπεται σε ένα άσκοπο χάπενινγκ, για δημόσιες σχέσεις. Είναι όμως χαρακτηριστικό για το πως οι υποτιθέμενες ακτιβιστικές ομάδες, που με τις πλάτες και το χρήμα των real estate, αναμορφώνουν τα γκέτο, διαστρεβλώνουν ανταρτικες πρακτικές, στερώντας τους την ουσία της ενεργειας.


Για τους Reclaim The Streets- από τους οποιους έκλεψαν την τακτική- το ζήτημα δεν είναι να φυτεύεις λουλουδάκια αλλα να διεκδικείς τον δημόσιο χώρο που ανήκει στον καθένα και παράλληλα να δείχνεις ότι η τσιμεντούπολη μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια ανθρώπινη πόλη. Στο κάτω κάτω όταν συγκρούεσαι με την αστυνομία για να φυτέψεις σε μια «απαγορευμένη ζώνη» δεν καλλωπιζεις απλα την πόλη. Η όπως το λένε οι αυθεντικοί Guerilla Gardeners: ««Το γεγονός ότι φυτεύεις ό,τι σου αρέσει, όπου επιθυμείς, σημαίνει ότι αποκτάς τον έλεγχο στην καθημερινή ζωή σου, στο σπίτι που ζεις, στην τροφή που καταναλώνεις, στον τρόπο που ταξιδεύεις, στα παιχνίδια που απολαμβάνεις...». Με αλλα λογια η τσάπα είναι συμβολική.


Κάτω από αυτήν την προοπτική οι μονοι που δικαιούνται να αποκαλούνται αντάρτες κηπουροί είναι τα παιδιά που διεκδίκησαν και έφτιαξαν το πάρκο της Χαριλαου Τρικούπη. Αυτό το πολύπαθο πάρκο που οι μηχανόβιοι της ομάδας ΔΙΑΣ χαίρονται να το καταστρέφουν μαρσάροντας με τις μηχανές στα παρτέρια του. Αλλα αυτό το πάρκο έκανε το κύκλο του στα μίντια. Τώρα η προσοχή είναι στραμμένη στους μοδάτους νεοχιπις που καλωπιζουν το γκέτο διπλα στα πρεζόνια και τους αστεγους. Στο κάτω κάτω αυτοί είναι πολύ πιο όμορφη εικόνα. Και κυρίως ανώδυνη.



(αναδημοσίευση από plus #8)

Αρχίζει το ματς


Η ανοχή στην πονηριά, στην εξαπάτηση, στον σκοπό που αγιάζει τα μέσα, στη νίκη με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο… Απ’ αυτή την άποψη τα Olympic Games της εμπορευματοποίησης και της ντόπας είναι ταυτισμένα με την καπιταλιστική, αλλά και την παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα…Αρχίζει το ματς.


Απόσπασμα από άρθρο του Βασίλη Γαλούπη.




ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #12


κυκλοφορεί τη Δευτέρα 6 Δεκέμβρη μαζί με την Ελευθεροτυπία

Η ηθική του παιχνιδιού


Μία πολιτική αλλαγή με βάση το παιχνίδι θα μπορούσε να σημαίνει μία δραστική μείωση των ωρών εργασίας, ένα κοινωνικό μισθό, την ανάπτυξη ενός νέου κοινωνικού και πολιτισμικού εγχειρήματος, που θα μας μετακινήσει από την καθήλωση της κατανάλωσης προς μία ουσιαστική δημιουργία και παραγωγή. Μία εξουσία με μία χαλαρή αλλά εύρωστη δομή – αυτή είναι η εξελικτική δύναμη του παιχνιδιού.



Συνέντευξη του Pat Kane, συγγραφέα του Play Ethic, στη Δάφνη Δραγώνα.



ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #12


κυκλοφορεί τη Δευτέρα 6 Δεκέμβρη με την Ελευθεροτυπία

Τούνελ με λίγο φως: Παιδεία, Κρίση, Φιλοσοφία, Καρότα


Για παράδειγμα, σήμερα το κεφάλαιο που ορίζει πλέον ιδεολογικά την θεσμοθετημένη παιδεία στις περισσότερες δυτικές χώρες έχει εξαπολύσει επίθεση στις ανθρωπιστικές σπουδές, με «προγράμματα» περικοπών. Αντίθετα, υποστηρίζονται όσα επιστημονικά αντικείμενα παράγουν τεχνοκρατική τελικά γνώση, καθώς θεωρείται ότι δεν ενέχουν κινδύνους άμεσης κριτικής και άρα ανατροπής των κοινωνικών δεδομένων.


Απόσπασμα από άρθρο του Άντζελας Δημητρακάκη.



ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ #12


κυκλοφορεί τη Δευτέρα 6 Δεκέμβρη μαζί με την Ελευθεροτυπία


Hackitectura


Hackitectura

Χαρτογραφώντας τα κοινά αγαθά, Αθήνα / Mapping the Commons, Athens


Επιμέλεια: Δάφνη Δραγώνα


Εργαστήριο 1 – 8 Δεκεμβρίου 2010

Ομιλία & Εγκαίνια 8 Δεκεμβρίου 2010 στις 19.00

Διάρκεια 9 Δεκεμβρίου 2010 – 23 Ιανουαρίου 2011



Πώς χαρτογραφούνται τα κοινά αγαθά στο αστικό περιβάλλον; Πώς αποτυπώνεται η δυναμική τους; Τι ρόλο παίζουν στη ζωή της σύγχρονης πόλης;

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει από την 1η Δεκεμβρίου 2010 μέχρι και τις 23 Ιανουαρίου 2011 το έργο Χαρτογραφώντας τα κοινά αγαθά, Αθήνα της ομάδας Hackitectura από την Ισπανία. στο πλαίσιο της σειράς ΕΜΣΤ Νέες Παραγωγές 2010, παραγγελίες του μουσείου για το Project Room που πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του Bombay Sapphire gin.

Η ισπανική κολεκτίβα, που είναι γνωστή για μελέτες και χαρτογραφήσεις πόλεων με κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα, σε συνεργασία με μία διεπιστημονική ομάδα αποτελούμενη από καθηγητές, ερευνητές και φοιτητές από πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αθήνας θα εξετάσει σε ένα εργαστήριο επτά ημερών τι σημαίνει ο όρος “commons/κοινά”, ποιά η σημασία τους σε ιδιαίτερες οικονομικές περιόδους και πώς εντοπίζονται αυτά στον πραγματικό και ψηφιακό χώρο μίας πόλης. Λαμβάνοντας υπόψη τη σύγχρονη θεωρία σχετικά με τα “κοινά”, η ομάδα του εργαστηρίου θα αναζητήσει ζώνες συνεργασίας και κοινής παραγωγής, κοινότητες διαμόρφωσης κοινών αγαθών καθώς και τρόπους οργάνωσης και υποστηρίξης τους. Το υλικό που θα συλλεχθεί από την ομάδα του εργαστηρίου θα αποτελέσει το περιεχόμενο ενός ανοιχτού διαδικτυακού χάρτη και άλλου οπτικοακουστικού υλικού που θα παρουσιαστεί στο Project Room του μουσείου και στο διαδίκτυο με την ευκαιρία της έκθεσης που θα ακολουθήσει.

Σημειώνεται ότι το εργαστήριο θα ξεκινήσει με συζητήσεις ανοιχτές στο κοινό την
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου στις 15.00 γύρω από τα Κοινά Αγαθά και την πόλη της Αθήνας.|
Καλεσμένοι ομιλητές: Errands, Νέλλη Καμπούρη (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Kώστας Καράμπελας (AWMN), Όλγα Λαφαζάνη (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Ηλίας Μαρμαράς (Personal Cinema), Γιώργος Παπανικολάου (P2P Foundation Greece), Δημήτρης Παπαλεξόπουλος (EMΠ), Δημήτρης Παρσάνογλου (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Τάσος Σαγρής (Κενό Δίκτυο), Πρόδρομος Τσιαβός (Creative Commons), Δήμητρης Χαρίτος (ΕΜΜΕ/ΕΚΠΑ), Παύλος Χατζόπουλος (re-public.gr).

Την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου στις 19.00 οι Hackitectura θα μιλήσουν στο κοινό για το έργο τους και τα αποτελέσματα του εργαστηρίου στην Αθήνα. Aμέσως μετά θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του νέου έργου.

Οι Hackitectura είναι ένας δυναμικός πυρήνας από αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, προγραμματιστές και ακτιβιστές που ιδρύθηκε από τους José Pérez de Lama, Sergio Moreno and Pablo de Soto το 1999 . Η δράση τους αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες για να διαμορφωθούν προσωρινοί χώροι που διαφεύγουν των τυπικών δομών ελέγχου και παρακολούθησης της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποιούν το ελεύθερο λογισμικό και τις τεχνολογίες επικοινωνίας για να ανατρέψουν τις δομές εξουσίας ξεκινώντας με μία οργάνωση από κάτω και δημιουργώντας εναλλακτικές συνδέσεις μεταξύ ανόμοιων περιοχών. Η ομάδα επίσης ερευνά την επίδραση της επικοινωνίας και της τεχνολογίας σε φυσικούς χώρους, τη διαμόρφωση κοινωνικών δικτύων και την αξιοποίηση αυτών για ακτιβιστικούς σκοπούς. Προηγούμενες γνώστες χαρτογραφήσεις της ομάδας πραγματοποιήθηκαν στο στενό του Γιβραλτάρ, στην Αστούριας και στη λωρίδα της Γάζας.


http://hackitectura.net/blog/



Ώρες λειτουργίας ΕΜΣΤ

Τρίτη - Κυριακή: 11.00 – 19.00

Πέμπτη: 11.00 – 22.00

Δευτέρα: κλειστά


Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β’ 17 -19 & Ρηγίλλης, Αθήνα, 10675

Τηλέφωνα: 210 92.42.111 – 3, Fax: 210 92.45.200, protocol@emst.gr, pressoffice@emst.gr

www.emst.gr, http://fixit-emst.blogspot.com

wedding singers

Γνωρίζοντας καλά όλες τις ξένες επιτυχίες από τη δεκαετία του '80 ως το σήμερα, οι Wedding Singers επιλέγουν και διασκευάζουν χρυσές, ξένες επιτυχίες...είτε παντρεύεστε είτε όχι!
Τα πιο δημοφιλή αλλά και σημαντικά τραγούδια από τη disco, synth, pop, rock & rock' n' roll σκηνή της δεκαετίας '80, '90 μέχρι και το σήμερα σε μια μουσική παράσταση.

WEDDING SINGERS
ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
22:00
ΤΩΡΑ Κ44
FREE ENTRANCE

έκθεση φωτογραφίας «Ωδή στη Χαρά»

Το ΚΕΘΕΑ ΜΟSAIC και η ομάδα μελών της, «Μουσαφίρης» , σας καλούν σε έκθεση φωτογραφίας στην γκαλερί Μ55 (Μαυρομιχάλη 55- Εξάρχεια). Φωτογραφίες από την ζωή των νέων σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες, την φιλοξενία των νέων αυτών στην Ελλάδα αλλά και την ευκαιρία συσχέτισης μεταξύ τους μέσα από την ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών ζωής συνθέτουν μια εικαστική«Ωδή στη Χαρά».

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στις 29 Νοεμβριου έως και 1 Δεκεμβρίου και ώρα 6μμ – 9μμ. Τα εγκαίνια θα υλοποιηθούν στην έναρξη της έκθεσης συγκεκριμένα στις 29 Νοεμβρίου και ώρα 7μμ.


Το ΚΕΘΕΑ ΜΟSAIC έχει αναλάβει ως συντονιστής εταίρος να οργανώσει πρόγραμμα ανταλλαγής νέων με τίτλο «Μουσαφίρης», που εντάσσεται στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα « Νέα σε Γενιά, υποδράση 1.1: Ανταλλαγές Νέων» του Ινστιτούτο Νεολαίας. Συμμετείχαν 31 άτομα ηλικίας 18-30 από τέσσερις Ευρωπαϊκές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Ολλανδία, Ουγγαρία). Η έκθεση οργανώνεται στο παραπάνω πλαίσιο του προγράμματος «Μουσαφίρης».


Το ΚΕΘΕΑ ( Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) είναι αυτοδιοικούμενο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Το ΚΕΘΕΑ ΜΟSAIC εδώ και επτά χρόνια παρέχει ψυχοκοινωνική υποστήριξη σε μετανάστες και πρόσφυγες που την χρειάζονται, καθώς και στις οικογένειές τους. Απευθύνεται

α. στον πληθυσμό των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών με στόχο την κινητοποίηση και τη θεραπεία τους, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα και τα μέλη στο ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον των ανθρώπων που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών,

β. σε νέους οι οποίοι καλούνται να συμμετέχουν σε δράσεις Πρόληψης και Ενδυνάμωσης μέσα από ένα Κέντρο Γειτονιάς αλλά και

γ. σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν ανάγκη υποστήριξης σχετικά με δυσκολίες ένταξης, άγχος και άλλες ενοχλήσεις στον τομέα της ψυχικής υγείας.

Θα εκτιμήσουμε την παρουσία και στήριξη όλων σας. Η είσοδος στην έκθεση φωτογραφίας είναι δωρεάν.

ΟΜΑΔΑ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ ΚΑΙ ΚΕΘΕΑ MOSAIC


Για περισσότερες πληροφορίες:
ΚΕΘΕΑ ΜΟSAIC
τηλ. 210 8256944, 210 8257164
Μαγνησίας 28 και Ζολιώτη 2
Αθήνα ,
www.kethea.gr

Against Principled Nonviolence – a talk by and discussion with Simon Critchley


Bedeutung is joining up with our eager friends at ΕΔΩ to present

Against Principled Nonviolence
a talk by and discussion with Simon Critchley

When:
Friday 26th November 2010, 7-9pm
Where: ΕΔΩ Daniil Profitou 18, Athens 10435, 210 612 4994
What: Our guess is as good as yours
Who: Simon Critchley

Simon Critchley, Chair and Professor of Philosophy at The New School for Social Research, New York, and author of, amongst others, Very Little... Almost Nothing, On Humour, Infinitely Demanding and The Book of Dead Philosophers will tend to the topical issue of (non)violence in a talk followed by a discussion with the audience.

Drinks will follow.

-------------------------
Bedeutung | projects is an offshoot of Bedeutung, a magazine of Philosophy, Current Affairs, Art and Literature published in London.


Αθέατες όψεις μιας συσκοτισμένης μητρόπολης

Διοργάνωση: ομάδα Κέντρο-Απόκεντρο
Eπιμέλεια: Θανάσης Μουτσόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα αναπτύχθηκε ένα έντονο ενδιαφέρον για το φαινόμενο των μητροπόλεων, ιδιαίτερα αυτών της περιφέρειας του πλανήτη. Αυτή η ενασχόληση αναπτύχθηκε σε μια σειρά από γνωστικές περιοχές όπως αυτές της κοινωνιολογίας, της αρχιτεκτονικής, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών. Η Ελλάδα και ειδικά η Αθήνα δεν έμεινε έξω από αυτές τις εξελίξεις και μια σειρά από εκθέσεις ή εκδόσεις ασχολήθηκαν με την μέχρι πρόσφατα συσκοτισμένη πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. Παρόλα αυτά ακόμα μένει να δούμε μια πιο συστηματική καταγραφή συγκεκριμένων «αθέατων» (ή όχι και τόσο αθέατων) πλευρών του λεκανοπεδίου. Η έκθεση Hidden Athens επιχειρεί να φέρει μαζί μια κοινότητα ανθρώπων διαφορετικών προελεύσεων προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός λεξιλογίου της «Κρυφής Αθήνας». Στις μέρες μας συζητάμε συχνά για μια κατάρρευση, τόσο οικονομική όσο και των καλλιτεχνικών δομών. Αυτή η έκθεση επιχειρεί να έρθει να προστεθεί σε μια σειρά άλλων προσπαθειών που θέλουν να μιλήσουν για μια άλλη συλλογικότητα. Η έκθεση Hidden Athens αποτελείται από τρεις αυτοτελείς εκθέσεις, οι οποίες θα παρουσιαστούν σε ισάριθμα εγκαίνια.

Η έκθεση «Κρυμμένη Αθήνα» διοργανώνεται από την ομάδα Κέντρο-Απόκεντρο σε συνεργασία με τον επιμελητή Θανάση Μουτσόπουλο. Την έκθεση θα ακολουθήσει σχετική έκδοση ενώ κατά τη διάρκειά της θα γίνουν προβολές, συζητήσεις, διαλέξεις στο TAF και σε άλλους χώρους.

1. η κρυφή πόλη

Εγκαίνια: Πέμπτη 4 Νομεβρίου στις 20:00
Διάρκεια: έως 18 Νοεμβρίου 2010


Η πρώτη έκθεση της ενότητας επιχειρεί να παρουσιάσει τα κρυμμένα σημεία της πόλης. Συχνά νομίζουμε ότι ξέρουμε κάποιες πλευρές της όμως τις γνωρίζουμε πραγματικά; Αθέατες όψεις, προάστια, γκέτο και μακρινά σημεία στην κατοίκηση του λεκανοπεδίου. Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις όψεις; Τι κρύβεται πίσω από αυτά τα παράθυρα; Η διάσταση αλλά και η όσμωση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Μυστικοί ιδιωτικοί βίοι και αντικείμενα της κατοίκησης. Προάστια, γκέτο και μακρινά σημεία στην κατοίκηση του λεκανοπεδίου. Η περιπλάνηση ως ιχνηλάτηση της αθέατης πόλης.

2. παραβατική αθήνα
Εγκαίνια: Σάββατο 20 Νομεβρίου στις 20:00
Διάρκεια: έως 1 Δεκεμβρίου 2010


Η δεύτερη έκθεση της ενότητας Hidden Athens διερευνά Παραβατικές συμπεριφορές στην Αττική, από τις πιο ανώδυνες, καθημερινές καταστάσεις που αφορούν σε όλους μας έως τις πιο προχωρημένες περιοχές της εγκληματικότητας. Υπάρχουν επικίνδυνες ζώνες στην Αθήνα; Ποια είναι η έκταση των επεμβάσεων στην επιδερμίδα ή τη σήμανση στην πόλη; Η χωροταξία της ένοπλης σύγκρουσης στην πόλη.

3. αστικά φαντάσματα
Εγκαίνια: Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου στις 20:00
Διάρκεια: έως 13 Δεκεμβρίου 2010


Η τρίτη και τελευταία έκθεση της ενότητας αγγίζει ένα πραγματικά «στοιχειωμένο» αθηναϊκό θέμα. Οι μνήμες της πόλης, τα άδεια κελύφη, τα ίχνη ενός παρελθόντος και τα σύμβολα που έχουν πάρει διαφορετικό νόημα στις μέρες μας, ένα μετέωρο παρόν που ψάχνει να συνδεθεί με την ιστορία και να βρει μια (αισιόδοξη) προέκταση προς το μέλλον

http://www.theartfoundation.gr/gr/theartfoundation_hiddenathens.htm

garage & surf weekender oslo - athens

Garage & Surf Weekender oslo - athens

Friday 3rd and Saturday 4th of December 2010 at An club (solomou 13 exarchia, athens)


Πέντε από τα καλύτερα Νορβηγικά συγκροτήματα σας προσκαλούν σε ένα 2ημερο γεμάτο Surf & Garage Punk τρέλας! Ετοιμαστείτε για ένα πραγματικό ολοκαύτωμα!!


Παρασκευη 3 Δεκεμβριου: Σαββατο 4 Δεκεμβριου:

Death by Unga Bunga (No) / The Launderetter (No)
Torqueflite (No) / Death by Unga Bunga (No)
The Mobsmen (No) / The Mongrelettes (Gr)
The Crooks (Gr) / Burt Rocket (No)


+Dj sets by: Farbor Fuz (No), Mirsini (Gr), Iro (Gr), Bambi Bazooka (No)

τιμή εισιτηρίου: 1 ημέρα 15 ευρώ. 2 ημέρες 25 ευρώ

οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00, ώρα έναρξης 22.00

έκθεση "Earth is Calling Lomography"


Earth is Calling Lomography


Η τριλογία της Greek Lomographic Society ολοκληρώνετε με την έκθεση "Earth is Calling Lomography" με θέμα –φυσικά– την ΓΗ!.

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην Gallery M55 (Μαυρομιχάλη 55, Αθήνα) και θα διαρκέσει από τις 24 έως τις 27 Νοεμβρίου 2010.

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τέταρτη 24 Νοεμβρίου, στις 20.00’.

Χώρος: Μ55 Gallery , Μαυρομιχάλη 55, Αθήνα
Εγκαίνια: Τέταρτη 24 Νοέμβριου , στις 20.00’.
Διάρκεια: 24-27 Νοεμβρίου 2010
Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη –Παρασκευή : 19:00-22:00
Σάββατο: 14:00-19:00

konteiner 011, November

Βλέμμα


Ζωντανή Βιβλιοθήκη

http://livinglibrary.gr/

Η Ζωντανή Βιβλιοθήκη δεν αποτελείται από χάρτινα βιβλία, αλλά από ανθρώπους έτοιμους να μοιραστούν. Αν κάθε «κανονικό» βιβλίο σού ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο, τότε αυτά τα «ζωντανά» βιβλία είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά τις προκαταλήψεις σου και σε φέρνει αντιμέτωπο με αυτές.

Απόσπασμα από άρθρο της Χριστιάννας Μπάκα


Θέατρο - Αγγέλα

Θέατρο

Αγγέλα
Θέατρο Σφενδόνη, Μακρή 4, Μακρυγιάννη

Από 1η Νοεμβρίου,
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη 21:30

Η ομάδα Ασίπκα ανεβάζει στο θέατρο Σφενδόνη το έργο “Αγγέλα” του Γ. Σεβαστίκογλου. Πρόκειται για μια πολιτική, επίκαιρη ιστορία, γεμάτη ζωή και ατόφιους χαρακτήρες, που ξεκινάει από τη δεκαετία του ’50 και διαρκεί μέχρι σήμερα.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος
Σκηνικά – κουστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Παίζουν: Λένικα Αρφάνη, Νίκος Δημητρόπουλος, Ειρήνη Δράκου, Ελένη Ζαραφίδου, Πανάγος Ιωακείμ, Ρίτα Λυτού, Κλεοπάτρα Μάρκου, Σταυρούλα Μπαρδουνιώτη, Βασίλης Στυλιανέσης.

Θέατρο - Cinemascope

Θέατρο

Cinemascope
Blitz

Έως 21 Νοεμβρίου, Πέμπτη- Κυριακή
Bios, Πειραιώς 84

Το περφόρμανς της ομάδας Blitz, Cinemascope οικειοποιείται τη γλώσσα του κινηματογράφου, ενώ η δραματουργία του αφορά το τέλος του κόσμου και πώς αυτό βιώνεται από τους ήρωές του.

Η παράσταση είναι βασισμένη στην πλατφόρμα του Silent Sound Show (SSSh!), όπου oι θεατές, φορώντας ασύρματα ακουστικά, παρακολουθούν το «θέαμα» που εκτυλίσσεται έξω, στην Πειραιώς και στον πεζόδρομο της Σαλαμίνος, διαχωρισμένοι και απομονωμένοι από αυτό πίσω από ένα μεγάλο τζάμι. Οι ήρωες ζουν τις τελευταίες εννέα ημέρες του κόσμου σε ένα διαφορετικό ακουστικό χώρο, όπου τα όρια μεταξύ πραγματικού και φανταστικού συγχέονται.

drog_A_tek: homeland

drog_A_tek: homeland


Μετά από την επιτυχία της ταινίας "Χώρα προέλευσης" του Σύλλα Τζουμέρκα στις αίθουσες, το Νοέμβριο κυκλοφορεί από την εταιρεία Inner Ear τοπρωτότυπο soundtrack του έργου. Τη μουσική υπογράφει η αθηναϊκή κολεκτίβα drog_A_tek, ένα μουσικό σχήμα που αυτοσχεδιάζοντας, ηχογραφεί στιγμές σε πραγματικό χρόνο.


κυκλοφορεί τέλος Νοεμβρίου

www.inner-ear.gr

Victorian English Gentlemens Club

Μουσική

Victorian English Gentlemens Club

Six D.O.G.S, Αβραμιώτου 6-8
10 Νοεμβρίου

Η ανερχόμενη ομάδα Arte Fiasco φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τους Victorian English Gentlemens Club. Η μπάντα από την Ουαλία αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της νέας βρετανικής indie post-punk γενιάς των ’00s, μαζί με τους Good shoes, τους Horrors, τους Blood Red Shoes, και αυτήν την περίοδο ετοιμάζει την τρίτη δισκογραφική της δουλειά. Τη συναυλία θα ανοίξουν οι The Callas, παρουσιάζοντας το νέο τους υλικό.


Εικαστικά - Ειρήνη Ευσταθίου

Εικαστικά

Ειρήνη Ευσταθίου

Eλένη Κορωναίου Gallery

Δημοφώντος 30 & Θορικίων 7, Αθήνα

25 Νοεμβρίου 2010 – 15 Ιανουαρίου 2011

Εγκαίνια 25 Νοεμβρίου στις 20:00


Η ζωγραφική τεχνική της Ευσταθίου είναι έντονα εμπνευσμένη από τις πηγές της, ενδιαφέρουν τρόποι δια-μεσολάβησης που ανοίγονται κατά τη μίμηση τέτοιου υλικού· αντιλαμβάνεται την αναπόφευκτη φθορά και την κατάλυση των εικόνων καθώς υπομένουν όλες αυτές τις μεταβολές ως έναν τρόπο περιγραφής των δια-μεσολαβήσεων της ίδιας της μνήμης και της νοσταλγίας. Πρόκειται για την πρώτη ατομική έκθεση της ζωγράφου στην Ελλάδα, ενώ έως τις 21 Νοεμβρίου, μπορεί κανείς να δει και το νέο έργο της με τίτλο Customer/Value/Service στο πλαίσιο της σειράς ΕΜΣΤ Νέες Παραγωγές 2010 στο Project Room του Εθνικού Μουσείου Συγχρονης Τέχνης, Βασιλέως Γεωργίου Β' 17 -19 & Ρηγίλλης.


Εικαστικά - Κωστής Βελώνης

Κωστής Βελώνης

Γκαλερί Α.Δ.

Παλλάδος 3, Αθήνα

15 Νοεμβρίου 2010 – 15 Ιανουαρίου 2011

Εγκαίνια 15 Νοεμβρίου στις 20:00

«Πώς Μπορεί Κανείς να Σκέπτεται Ελεύθερα στη Σκιά ενός Ναού» ήταν ο τίτλος της έκθεσης του καλλιτέχνη που πραγματοποιήθηκε το 2009 στην Kunstverein του Αμβούργου. Ως συνέχειά της (αλλά και και της πρόσφατης ατομικής του στο Ε.Μ.Σ.Τ.) η έκθεση αυτή στην γκαλερί Α.Δ. , περιέχει μια σειρά από γλυπτά μικρής και μεσαίας κλίμακας, τα οποία αναφέρονται σε στιγμές που σημάδεψαν την ιστορία. Στα έργα του ωστόσο οι αναφορές σε ιστορικές φόρμες δεν επιδιώκουν τη μίμηση, ούτε τη δημιουργία γραμμικής ανάγνωσης, αλλά στοχεύουν στην μελέτη της ίδιας της κατασκευής της ιστορίας. Σημαντικά γεγονότα, όπως για παραδείγμα η πτώση του ανατολικού μπλοκ, του προκαλούν την ανάγκη για αναστοχασμό πάνω στην ιστορία και στην αυθεντία που προσδόθηκε στο αρχείο, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως ουδέτερο, διαφανές, αδιαμφισβήτητο και αληθές, αλλά ως το ίδιο το αντικείμενο της μελέτης.


Εικαστικά - Scott Myles

Εικαστικά

Scott Myles

The Breeder

Ιάσωνος 45 Μεταξουργείο

18 Νοεμβρίου 2010 – 8 Ιανουαρίου 2011

Εγκαίνια 18 Νοεμβρίου στις 20:00


Παρόλο που ο Myles υιοθετεί και οικειοποιείται για την δουλειά του διάφορες ιδέες και φόρμες από ποικίλες πηγές και παραδόσεις, τα έργα του καταλήγουν να έχουν μία ιδιαίτερα ξεχωριστή οπτική γλώσσα. Εξερευνούν διαχρονικές ιδέες και ερωτήματα, όπως τη σχέση της τάξης με το χάος, του εφήμερου με το διαχρονικό, των δύο διαστάσεων με τις τρεις. Στη δεύτερη ατομική έκθεση του στην Αθήνα θα παρουσιάσει νέα γλυπτά, εγκαταστάσεις και τυπώματα. Ο Scott Myles ζει και εργάζεται στη Γλασκόβη.


Εικαστικά - Hungry for Death

Εικαστικά


Hungry for Death


AMP

Επικούρου 26


11 Νοεμβρίου – 15 Ιανουαρίου
Εγκαίνια 11 Νοεμβρίου στις 20:00


Η μουσική κολεκτίβα από το Μίσιγκαν, Destroy All Monsters κάνει μια αναδρομή στο έργο της από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα. Ο λόγος για ένα γκρουπ στο οποίο συμμετείχαν καλλιτέχνες από τον Mike Kelley, τον Cary Loren και τη Niagara μέχρι τον Jim Shaw. Η μουσική τους συνοδευόταν από περφόρμανς, ταινίες κι ένα ομότιτλο περιοδικό που απαρτιζόταν κυρίως από κολάζ και χαρακτικά εμπνευσμένα από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τη μουσική underground, τις πολιτικές υποκουλτούρες και στοιχεία-σύμβολα της αντικουλτούρας της δεκαετίας του ’60.
Στην έκθεση Hungry for Death θα παρουσιαστούν αφίσες, φλάιερ, φωτογραφίες, προσχέδια, σχέδια, πανό, περιοδικά, δίσκοι και άλλα έντυπα από το αρχείο της κολεκτίβας.

Τετράδιο


Θου, Κύριε, φυλακή…

Ορισμένοι δικαστές και εισαγγελείς έχουν προφανώς παρεξηγήσει το ρόλο και την αποστολή τους. Έχουν, επίσης, παρεξηγήσει το πού βρίσκονται όταν ανεβαίνουν στη δικαστική έδρα. Νομίζουν ίσως ότι βρίσκονται στην Εκκλησία, όπου «δεν κάνει» να κάθεσαι σταυροπόδι; Νομίζουν ότι η αποστολή τους δεν είναι η διερεύνηση της αλήθειας αλλά το να παριστάνουν τον χωροφύλακα ή τον ενδυματολόγο, απευθύνοντας ανούσιες και προσβλητικές παρατηρήσεις σε μάρτυρες, συνηγόρους, κατηγορουμένους, απλούς πολίτες που προσέρχονται στα Δικαστήρια για να παρακολουθήσουν μία δίκη;

.....................................................................................................................................................

Όλα αυτά μέσα σε αίθουσες όπου τα έδρανα καθαρίζονται συνήθως από τα μανίκια των δικηγόρων, αίθουσες από τις οποίες μπορεί να λείπει η θέρμανση το χειμώνα ή ο κλιματισμός το καλοκαίρι, δεν λείπει όμως ποτέ η εικόνα του Χριστού κρεμασμένη πίσω από τη δικαστική έδρα … Κι έτσι, ελάχιστοι δικαστές θυμούνται να ρωτήσουν τον μάρτυρα τι όρκο θα δώσει, θρησκευτικό ή πολιτικό… Μόνον όταν είναι προφανές ότι ο μάρτυρας (συνήθως αλλοδαπός) ασπάζεται άλλη θρησκεία από την… κρατούσα, ελλείψει διαθέσιμου θρησκευτικού συμβόλου, θυμούνται τον πολιτικό όρκο.



Αποσπάσματα από άρθρο της Ζωής Ν. Κωνσταντοπούλου, Δικηγόρου, Προέδρου της Διεθνούς Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων



Αφιέρωμα: ΕΙΚΟΝΑ




Photoshop me not

Πρωί στο αυτοκίνητο στο δρόμο για τη δουλειά. «Κοίτα, αυτός δεν μοιάζει με τον Pete Townshend στα νιάτα του;», μου λέει ο Ίωνας γελώντας από τη θέση του οδηγού, δείχνοντάς μου μια διαφημιστική αφίσα νυχτερινού κέντρου διασκεδάσεως γνωστό σε πολύ κόσμο ως ο Μπάμπης της Κηφισιάς. «Συγνώμη, αλλά μου δείχνεις τον 60χρονο (και βάλε) Μάκη Χριστοδουλόπουλο!», του απαντώ.

Ω, ναι! Το photoshop κάνει θαύματα. Και χρησιμοποιείται χωρίς μέτρο και με πολύ πάθος όταν πρόκειται για φωτογραφίσεις μόδας, διαφημιστικές καμπάνιες, πολιτικούς, editorial στα περιοδικά. Άνθρωποι που μοιάζουν όλο και πιο πολύ με ζόμπι, χωρίς ηλικία, χωρίς γραμμές έκφρασης, χωρίς ατέλειες, χωρίς συναίσθημα. Ηθοποιοί που δείχνουν πιο νέες και από όταν ήταν πιτσιρίκες διαφημίζουν προϊόντα ομορφιάς. Ακόμα και γνωστές καλλονές και πανέμορφοι άντρες πρέπει να δείχνουν όχι απλώς όμορφοι, αλλά υπεράνθρωποι.

Όσο για τον φωτογράφο; Μόνος του δεν πάει πουθενά, απαραίτητο συμπλήρωμα ο ειδικός στο ρετούς. Γιατί γίνονται όλα αυτά, και μάλιστα σε τόσο υπερβολικό βαθμό; Η δύναμη της εικόνας έγκειται στο ότι είναι αυτό που μένει τελικά, χαράσσεται στο μυαλό, και μάλιστα όσο επαναλαμβάνεται τόσο πιο πολύ μας μένει. Η τέλεια εικόνα τέλειων ανθρώπων που φυσικά κυκλοφορούν στην τέλεια τελειότητά τους χρησιμοποιώντας την τέλεια κρέμα για το πρόσωπο, φορώντας το τέλειο φόρεμα, κρατώντας την τέλεια τσάντα. Τι να κάνουμε, προσπαθούμε να τους μοιάσουμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί, φθαρτοί στον πλανήτη Γη, κάνοντας δίαιτα, γυμναστική, πηγαίνοντας κομμωτήριο, αισθητικό, καταναλώνοντας μάταια όμως... Μένει μόνο να φωνάξουμε, καθρέφτη καθρεφτάκι μου, photoshop me!

Αρχίζω από το photoshop και τον ιλουστρασιόν κατασκευασμένο κόσμο του για να περάσω στο σύμπαν των εικόνων, στο σύμπαν που μας περιβάλλει. Σε αυτό το τεύχος που έχει αφιέρωμα στην εικόνα, μιλάμε ακριβώς γι’ αυτό το βάσανο της εικόνας, της δικής μας και των άλλων, την εξουσία της πάνω μας αλλά και τη δική μας απέραντη ελευθερία στη σημερινή εποχή να κατασκευάζουμε τις δικές μας εικόνες και εκδοχές του κόσμου μας. Μιλώντας για photoshop, για παράδειγμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε το αντίστοιχό του πρόγραμμα για το ελεύθερο λογισμικό GIMP (GNU Image Manipulation Program), διαθέσιμο στον καθένα. Χρησιμοποιείται ευρέως, όχι από τη «βιομηχανία του θεάματος» αλλά από όλους, αριστερούς, επαναστάτες, εξεγερμένους, υποστηρικτές της αυτοδιάθεσης και αυτοδιαχείρισης, πολέμιους του συστήματος!
Την ίδια στιγμή, στην εποχή της αυτοκρατορίας της εικόνας, έρχονται το βιβλίο, η λογοτεχνία, η ποίηση, η αφήγηση, ο γραπτός λόγος, να χωρέσουν πού; Υποτάσσονται στην εικόνα ή τη διαμορφώνουν;

Και τελικά ποια είναι η εικόνα που έχει ο καθένας από εμάς για τον κόσμο; Είναι η εικόνα του κόσμου ένα παζλ από εκατομμύρια πίξελ που φτάνει στην οθόνη μας από τις αεροφωτογραφίες της Google ή οι εικόνες φρίκης και καταστροφής (ή ακόμα και ελπίδας) από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και τα μπλογκ;

Είναι ο κόσμος μας μια επιλεκτική υποκειμενική ανασύνθεση από αψεγάδιαστες ψηφιακές εικόνες ή είναι όσα έχουμε φυλαγμένα κάπου μέσα μας: τα βιβλία, ένα απόκομμα εφημερίδας, οι μουσικές, τα σκοτάδια μας, όσα αντικρίσαμε και όσα ελπίζαμε πως θα αντικρίζαμε, όσα αποσπασματικά θυμόμαστε και με τη φαντασία ανακατασκευάζουμε –οι αγαπημένοι μας– πανέμορφοι και αγέραστοι απλά και μόνο επειδή τους αγαπήσαμε;

Η συνολική εικόνα μας, η ζωή μας: Στιγμιότυπα και φωτογραφίες βγαλμένες όχι από το ψηφιακό σύμπαν αλλά από μια παλιά μηχανή πολαρόιντ. Εικόνες, που όσο και να τις περάσουμε από ρετούς θα «χάνουν» πάντοτε κάτι, θα παραμένουν τσαλακωμένες, αλλοιωμένες και ελαττωματικές και γι’ αυτό ακριβώς αναντικατάστατες.

Ευγενία Μπόζου

Γράφουν: Ηλίας Μαρμαράς, Δάφνη Δραγώνα, Δημήτρης Γκινοσάτης, Διονύσης Καββαθάς, Δημήτρης Παπαχρήστος, Ιριάννα Δεδούλη-Λιανάκη, Γιώργος Βαλαής, Μάνος Σιφονιός, Γιώργος Λαμπράκος, Δημήτρης Δαλδάκης, Vilem Flusser (αποκλειστική προδημοσίευση του δοκιμίου του "Η ψηφιακή φαινομενικότητα), Tijana Prodanovic

Ακόμη στο Κοντέινερ:
Βλέμμα: Κινηματογράφος, θέατρο, χορός, εικαστικά, gender, πόλη, μουσική, διαδίκτυο, ρεπορτάζ.
Και οι μόνιμες στήλες στο "Τετράδιο": Νάνος Βαλαωρίτης, Λένα Κιτσοπούλου, Άντζελα Δημητρακάκη, Δικηγόροι με γυαλιά, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Άκης Γαβριηλίδης, Raul Vaneigem, Θανάσης Αλευράς.